20 marca 2016

Chcę być na zawsze

Jedną z cech każdej ludzkiej istoty jest zaznaczanie swojej obecności. Jakkolwiek. Zostawiamy ślady, dajemy znać innym, że istniejemy. Po prostu. Potrzebujemy tego i to czyni nas ludźmi, którzy dążą do zapisania siebie w wirze zapomnienia. Wszystko ucieka, biegnie a my chcemy ujarzmiać rzeczywistość. Potrzebujemy świadomości. Byłem, byłam tutaj. Jestem tu teraz. 
Jestem, prawda?


Świat musi zatrzymać choć cząstkę mnie. Kiedy ciało ulegnie zniszczeniu, kiedy miną setki lat -nie dam mu zapomnieć o moim istnieniu. I chociaż jestem tu teraz, chociaż takich jak ja są miliony, to nie pozwolę, aby moje bytowanie ziemskie było tylko teraźniejszością. Ma być przyszłością. Kiedyś mam być ja, poza mną. Nie tylko ja we mnie. Coś, co zostawię, coś co okrąży świat setki razy i będzie głosiło o moim życiu. Coś niezniszczalnego.
Jak ja, jako coś ulotnego i tylko czasowo mogącego działać, mam zostawić coś, co będzie nieśmiertelne? Wiecie jak? Ja nie. Ale właśnie na tym polega życie. Na odkrywaniu sposobu na zapisanie się na dłużej. Nie chcemy być tylko numerkami, które znikną po iluś tam latach istnienia, gdy ugodzi je śmierć. Chcemy żyć wiecznie, chcemy aby nasza część żyła, kiedy nas nie będzie. Nawet łzy nie są wieczne. Znikną po pewnym czasie. Słowa też ucichną. Imię się zamaże... Świat nie pamięta. Nie będzie pamiętał. Tylko grób może być kawałkiem nieśmiertelności. Skała mierząca się z wiekami. To jest już coś.
Ale chyba nie o to chodzi. Chyba nie chcemy upamiętniać swojej śmierci. Chcemy być w świecie, choć nas nie ma. Istnieć pomimo wieków. Być już na zawsze. Nie dam sobie zniknąć. Nie pozwolę zblednąć mojemu istnieniu.

Przecież to nie jest niewykonalne! Ile ludzi mówi do nas, choć fizycznie nie ma ich od wieków? Ile dzieł krzyczy o dawnym życiu? Ile historii znajdziemy za nami? Ile poematów przekazuje prawdę o rzeczywistości? Ile słów krąży, choć usta, które je wypowiadały zniknęły już tysiące lat temu? Ile liter słyszymy, choć ręka autora i jego długopis się wypisały? 

Właśnie tak, ja dążę do nieśmiertelności. Nie dam o sobie zapomnieć. Pierwiastek mnie ma już zawsze krążyć po świecie. Chcę być na zawsze. Nie zginąć mimo brutalności czasu.
Postanowione.

Chcę was jeszcze zaprosić do obejrzenia (drugiego już!) filmiku na moim kanale!

31 komentarzy:

  1. o i to jest dobra postawa!

    http://karolinaslomka.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  2. Mądrze powiedziane, chcemy nieśmiertelności. Stąd bierze sie działalność internetowa i stad tez moje niezrozumienie dla snapchata ;p.
    http://would-be-vikings.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  3. Świetne postanowienie :) Mądry post, świetnie napisany. Lecę oglądać twój filmik ♥
    Zapraszam na mój blog ♥

    OdpowiedzUsuń
  4. bardzo ciekawy post
    pozdrawiam

    ZAPRASZAM DO MNIE
    zoozelooveblog.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  5. swietne postanowienie! Masz racje, nic nie trwa wiecznie, więc też to co złe kiedyś sie skończy. Masz Śliczny usmiech :d
    Pozdrawiam
    zazustreet.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  6. Ładna bransoletka.
    Zapraszam- http://wilczynskaklaudia.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  7. Jejku naprawdę cudownie piszesz, nawet nie zauważyłam kiedy doszłam do końca, świetny post!


    Pozdrawiam cieplutko, Karolina! : )
    carolinecupcakecc.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  8. Powiem Ci (a raczej napiszę), że nigdy się nawet nad tym nie zastanawiałam. Wątek godny uwagi i faktycznie, skoro tego chcesz, dąż do tego :)


    Wracam. Może wpadniesz? :)
    SORRY? SORRY

    Pozdrawiam cieplutko
    Julka.bb

    OdpowiedzUsuń
  9. Nie no fajny blog! Zostaje! Miło że go znalazłam! :)

    http://kaskoksonbloguje.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  10. Wow, pięknie napisane. Chciałabym by coś po mnie zostało prócz grobu :)
    olusiek-blog.blogspot.com- klik!

    OdpowiedzUsuń
  11. Ważne są dobre wspomnienia i miłe chwile które zapamiętamy + wyglądasz świetnie <3

    zapraszam na mojego nowego bloga http://anothergirlinthesea.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  12. Bardzo mądry post, chcemy nieśmiertelności, a powinniśmy żyć tym co jest teraz i cieszyć się każdą chwilą, co będzie to będzie.
    Zapraszam do mnie - będzie mi miło jak pomożesz mi uzyskać 300 subskrybcji :)
    royal-princes.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  13. Mam tak samo jak Ty. Również chcę coś po sobie pozostawić na tym świecie. Coś niezniszczalnego! :)
    Poszerzając horyzonty - Klik!

    OdpowiedzUsuń
  14. Super zdjęcia :)
    Poklikasz w linki? Z góry dziękuje :)
    http://bedifferent-ania.blogspot.com/2016/03/sheincom.html

    OdpowiedzUsuń
  15. Piękne zdjecia!
    Super opisałaś to!
    Zapraszam do siebie, do komentowania i obserwowania mojego bloga!
    Mój blog-klik ♥

    OdpowiedzUsuń
  16. elegancka postawa :) czasami nie potrzebujemy czyiś słów.. wystarczy obecność :)
    patrycja-paulina.blogspot.com-KLIK

    OdpowiedzUsuń
  17. Po pierwsze: masz cudowne włosy. Po drugie: jesteś niezwykle mądra jak na swoje lata. Pięknie piszesz! W dzisiejszym świecie ludzie paradoksalnie pragną być NIEANONIMOWI. :)
    Pozdrawiam cieplutko.
    http://mvrseliuv.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  18. Po 1. Pieknie to wszystko ujełaś po 2. jesteś śliczna i twoje zdjecia są idealne. Po 3. To jeden z tych postów do których bede wracac !

    http://myylifeastina.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  19. Ładna bransoletka będę wpadać na twojego bloga :)
    http://palinpalin.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  20. Tak, dokładnie się z tobą zgadzam czas minie,nas nie będzie jednak nadal będzie istnieć to co pozostawiliśmy.
    MELA BLOG ♥

    OdpowiedzUsuń
  21. Kiedyś się nad tym zastanawiałam, że za kilkadziesiąt lat umrze moje ciało. Nie będzie o mnie już istnienia, to przykre ,ale tkaie jest życie i nic z tym nie zrobimy. Ale własnie co można by zrobić, aby żyć wiecznie i aby ludzkość o nas nei zapomniała
    Według mnie świetnie to ujęłaś w poście. Ja tego nie umiałam poukładać sensownie,żeby to wydać na bloga, ale u Ciebie te przemyślenia wyszły naprawdę porządnie
    pozdrowionka, miło czytało się Twojego posta :)
    przy okazji zapraszam na mojego snapa: victoriasikora
    Mój BLOG

    OdpowiedzUsuń
  22. Ciekawie i "artystycznie" piszesz!


    http://life-i-s-ajourney.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  23. Mi akurat nigdy nie zależało na tym, żeby coś po sobie zostawić, bo wierzę, że po śmierci jest dalej życie i nie odczuwam potrzeby pozostawienia po sobie jakiejś pamiątki haha :D

    minimalistyczny.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  24. Zgadzam się z Tobą, ludzie chcą po sobie zostawić coś, zasłynąć tak, by na wieki o nich pamiętano. I rzeczywiście nie każdemu się to uda, ale na pewno wśród nas są osoby, o których będzie się mówić za setki lat :) Świetne zdjęcia!

    matrelsy.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  25. Śliczne zdjęcia <33

    Proszę o poklikanie w najnowszym poście, jeśli zostawisz komentarz z cenami to twój blog pojawi się w następnym poście. ♥
    http://oliwia-blogg.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  26. dałaś mi do myślenia ;)

    pozdrawiam i zapraszam do mnie :)
    ewamaliszewskaoff.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  27. Twoje posty zachęcają do refleksji. Teraz tak się zaczynam nad tym wszystkim zastanawiać i nad moim życiem.
    Piękna bransoletka.:)

    CROWDED DREAMS

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za każdy komentarz♥
Zostaw link do swojego bloga, chętnie go odwiedzę.
Twój komentarz wiele dla mnie znaczy! :)