Dziękuję, do widzenia.

To koniec. Tak, dobrze przeczytałeś. Niestety nieco za szybko. Ledwo, co zdążymy przyzwyczaić się do bieżącej sytuacji, a już musimy odnajdywać się w kolejnej. Czemu tak jest? 

Życie to ciągłe zmiany, jasne, ale dlaczego znowu? 

Lubię nowe wyzwania, uwielbiam szukać siebie w nowej rzeczywistości... Ale nowa szkoła i zakończenie tej starej to dla mnie kompletnie inna płaszczyzna. Taka o wiele bardziej nieokiełznana. Do swojej szkoły trzeba się przyzwyczajać, a kiedy to już się udaje, wybiegamy stamtąd niby w podskokach ze świadectwem i głową pełną nowości... Ale czy czasem nie spoglądamy za siebie? Czy nie mamy czasem wątpliwości, jak będzie w nowej, nieznanej szkole? Czy nie przypominamy sobie serdecznych twarzy nauczycieli, do których zwyczajów i dziwactw już zdążyliśmy przywyknąć?

Zwykle nazywam szkołę ,,drugim domem'', bo gdzie jak nie tam spędzamy większość naszego czasu? Z kim, jak nie z nauczycielami przegadaliśmy setki godzin omawiając materiał? Kto jak nie nasi koledzy, zostaną (dobrze lub źle) zapamiętani przez nas na długi czas? Gdzie jak nie tam przeczytaliśmy tysiące słów z nadzieją, że wejdą nam do głowy? 

Ile my rzeczy tam zrobiliśmy... Aż nie da się wszystkiego wyliczyć. Mimo ulgi, że wreszcie będę mogła wypocząć, czuję też ogromny smutek z powodu bliskiego opuszczenia już świetnie znanego mi miejsca, do którego (wbrew temu, co mi się zwykle wydawało) lubię wracać.

Jestem również bardzo ciekawa, co nowego spotka mnie w liceum.

Mam dla Was zadanie! Spróbujcie zapamiętać opuszczaną przez Was szkołę, lub skończoną klasę jak najlepiej. Powspominajcie te najlepsze chwile, starajcie się omijać te najmniej przyjemne. Taki ciepły i serdeczny obraz szkoły zachowajcie w sercu i wracajcie do niego kiedy tylko macie ochotę.

W dzień zakończenia roku pożegnajcie nauczycieli z uśmiechem i podziękujcie za to, czym Was najbardziej urzekli i co według Waszego uznania powinni zatrzymać w sobie dla następnych szkolnych pokoleń. Mam nadzieję, że moi nauczyciele zapamiętają nas nie tylko jako ,,kolejny z rzędu'' rocznik, ale będą miło nas wspominać i zatęsknią czasami, tak jak my tęsknić będziemy za tym, co zostanie przez nas pozytywnego zapamiętane.