Co trzyma mnie przy życiu?

Szlocha ktoś cicho w kącie. Twarz ma skrytą w lekko spranej fałdce bluzy. Nasłuchuje dźwięków świata, ale one ranią go doszczętnie. W sumie, to może dobrze by było zniknąć? Rozpłynąć się? Nie umierać, tylko tak po prostu zniknąć. Bez śladu i żadnego cierpienia.

Móc wreszcie uwolnić się od zła tego świata, zaznać spokoju, przestać czuć ból. Może jest to jakiś sposób...?

Kiedyś w szkole usłyszałam pytanie: Co powstrzymuje mnie od popełnienia samobójstwa?

Niemal odrazu wykrzyknęłam: Możliwości! Potem zaczęłam zastanawiać się, czy rzeczywiście tylko one są głównym czynnikiem, czy to one oprócz płynącej w żyłach krwi, trzymają mnie przy życiu.

Przychodzą mi też na myśl wszystkie osoby, dla których i dzięki którym się uśmiecham.

Współistnienie i możliwości. 

Przecież tyle mogę jeszcze doświadczyć, tyle przeżyć, tyle rzeczy wypróbować, tyle poznać i zrobić. Mogę być tu i tam. Tam i tu. Czemu by nie pożyć jeszcze i nie próbować? Czemu odbierać sobie tę możliwość?

Chcę być, bo chcę próbować. Chcę iść dalej, bo chcę poznawać. Chcę istnieć, bo nie chcę być niewidzialna. Chcę mieć problemy, bo one rozgałęziają drogę. Chcę mieć na twarzy uśmiech i być szczęśliwą, bo to odznaka za sukces i trud.

Najważniejsze to niezależnie od naszej sytuacji i obecnego położenia - nie stawać w miejscu. Taki postój powolnie, ale i doszczętnie potrafi odebrać sens. A bez sensu ciężko iść dalej. Ciężko poruszać skakanką i skakać, kiedy nie widać nad nami nieba. Milionów chmur, do których możemy niebawem doskoczyć. Napędzajmy skakankę i skaczmy, skaczmy ciągle, bez przerw, bez postojów. Wcale się nie zdyszymy aż tak mocno, jak nam się wydaje. Po trudnym początku przyjdzie zbawienna płynność.

Dlatego chcę być, chcę istnieć. Chcę próbować, chcę móc wyciągać rękę daleko, daleko. Chcę biec za marzeniami. Potrzebuję nieba nade mną, z ogromnym wyborem chmur, do których dążę. Chcę bawić się życiem, żonglować doświadczeniami. Prowadzić swoją ścieżkę aż do szczęścia i zostawić swoje ślady. Nawet kiedy mojego ciała nie będzie, nie pozwolę, aby nikczemny wiatr zatarł je swoją siłą.