Wołam - nikt nie odpowiada.
Rozglądam się wokół - nikogo nie ma.
Wyciągam rękę, szukając pomocy - nie czuję niczyjego dotyku.
Wrzeszczę - nikt mnie nie słyszy.
Stoję cicho - nie słyszę niczyjego bicia serca obok.
Biegnę, uciekam - nikt nie podąża za mną.
Nie widzę na horyzoncie nikogo, zupełne pustkowie naokoło.
Kim jest ten nikt, którego tak nie ma? Kim jest nikt, którego wołamy, a nie słyszy? Kim jest nikt, którego obecności nie czujemy? Kim jest nikt? Kim?
NIKIM? Ale czy na pewno? Przecież jeśli byłby nikim, to czy brakowałoby nam jego uszu, oczu, oddechu obok? Ten Nikt, nazywa się Nikt to jego imię. Gdybyśmy nieco się wysilili i spróbowali Go opisać. Stworzyć swoistą otoczkę wobec słowa, a nie tylko kojarzyć z Pustką, która nie jest Jego odpowiednim imieniem.
Zacznijmy od pytania pomocniczego. Czy to, że Nikogo nie ma, zawsze nam doskwiera i przeszkadza? A kiedy Nikt jest? Jak się czujemy?
Jako, że jestem z Nikim w dobrych relacjach, kiedyś powiedział mi, że wielu ludzi myli go z Pustką. Bardzo Go to smuci i naprawdę wylewa morze łez, nasączając litrami słonej wody, swoją ulubioną poduszkę w zielone owieczki. Pustka to nie jest jego imię. On nazywa się Nikt. Ewentualnie Nikcoś (zdrobnienie, które lubi, gdy używam).
Powtórzę to więc jeszcze raz. Nikt ma na imię Nikt.
Wiecie jak wygląda Nikt? Każde oczy widzą go inaczej, a on również z każdym z nam ma inne relacje. I w ten właśnie sposób nikt potrafi od niziutkiego urosnąć na ponad dwa metry, a jego źrenice mienią się ogromem odcieni. Fryzury też ma przeróżne. Ilu ludzi, tyle jego kreacji. Czyż to nie jest niesamowite, jak odmiennie go widzimy?
Nikt nie jest więc Pustką - to już wiemy. (Pustka to zupełnie inna historia i dzisiaj niestety się nią nie zajmiemy.) Nikt lubi zielone owieczki - to też już Wam zdradziłam. Nikt ma tryliony kreacji, bo każda para oczu kreuje go inaczej. Nikt zdecydowanie nie lubi, gdy się go boimy, obawiamy i lękamy. Przecież czasem Go potrzebujemy przy sobie, nieprawda? Chce, żebyśmy się z nim oswoili i na jego imię nie reagowali dreszczem przerażenia.
A kim dla Ciebie jest Nikt, którego czasem nie ma blisko,
a czasem masz Go przy sobie?
Mądry post, lubię twój styl. Posty są inne nie jak na każdym blogu.
OdpowiedzUsuńMój Nikcoś najczęściej jest przy mnie, może przestałam już odczuwać jego obecność przez to lecz nie jest mi obojętny. Miło go czasem przyjąć do swojego pokoju.
pozeracz-ksiazekk.blogspot.com
Bardzo mądrze i kreatywnie napisane i niestety...takie prawidzwe.
OdpowiedzUsuńhttp://want-cant-must.blogspot.com/
Bardzo ciekawie napisane. :) Świetne jest to zdjęcie!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
mój blog :)
Bardzo mądry wpis. Daje do myślenia. Każdy ma swojego "Nikogo" :)
OdpowiedzUsuńPoszerzając horyzonty - Klik!
post napisany w świetnym stylu, wciągający tekst :)
OdpowiedzUsuńhttp://zyciepiszehistoriee.blogspot.com/
Pozdrawiam Zuzia :)
Nigdy nie myślałam nad panem nikt :)
OdpowiedzUsuńmój blog, hooneyyy
Wow. Dajesz do myślenia. Musiałam przeczytać ten post dwa razy żeby go zrozumieć... zapraszam do siebie:
OdpowiedzUsuńmorelllocherry.blogspot.com
Czekam na następny wpis.
Naprawdę bardzo filozoficznego. Uwielbiam takie posty czytać, pisać, rozmyślać.
OdpowiedzUsuńSwietny post. Wszystkie są świetne. Lubie czytać to co piszesz. Zapraszam do mnie.
OdpowiedzUsuńmoonikuu.blogspot.com
Bardzo dobry post, dałaś mi bardzo dużo do myślenia :)
OdpowiedzUsuńMój blog :)
Mądry post. Pokazuje, że każdy ma przy sobie kogoś choć zdarza mu się myśleć ,że wcale tak nie jest .:)
OdpowiedzUsuńi Mój blog
maga kreatywny post ! z takim to ja się jeszcze nie spotkałam. Mądrze napisane, daje do myślenia :))
OdpowiedzUsuństay-possitive.blogspot.com
Kliknęłabyś w serduszko w poście? Z góry dziękuję!
Pozdrawiam cieplutko :)
Na początku tak czytam i czytam... i nie wiem o co chodzi. Oczywiście po całości i skupieniu się na tekście zrozumiałam :) A kim dla mnie jest nikt zachowam dla siebie. Podoba mi się strasznie ten post, zmusza do myślenia, a mi nie jest łatwo bo już prawie północ :D
OdpowiedzUsuńZapraszam! www.zuzu-zuzannaxx.blogspot.com
1 raz spotykam się z takim postem i muszę stwierdzić że bardzo mi się podoba ;)
OdpowiedzUsuńW wolnej chwili zapraszam do mnie
http://malwinabeczek.blogspot.com/
Blog się spodoba? Zaobserwuj!
Beautiful scarf :)
OdpowiedzUsuńwww.ivanasworld.com
zaciekawiający post ;)
OdpowiedzUsuńzapraszam na nowy post :)
ewamaliszewskaoff.blogspot.com
Uwielbiam ten post. Świetnie, kreatywnie go napisałaś. Nikt...ciekawa postać. Niby nic nie znaczy ale jednak brakuje nam jej.
OdpowiedzUsuńmy-wayyy.blogspot.com (kliknij)
Piękne zdjęcia!
OdpowiedzUsuńZapraszam na nowy post! Skomentuj i zaobserwuj, jeśli Ci się u mnie spodoba! :)
>> ALEXANDRAK-BLOG.BLOGSPOT.COM <<
Post zupełnie inaczej napisane niż wszystkie inne. Dla mnie ten nikt zawsze jest jednak kimś, bo tak jak powiedziałaś, że nie ma pustki... ;)
OdpowiedzUsuńU mnie nowy post, zapraszam!
MÓJ BLOG-KLIIK
Uwielbiam Twój styl pisania. Post jest ciekawy i bardzo ciekawy :) Zakochałam się we wstępie postu ♥
OdpowiedzUsuńMój blog ♥
Bardzo ciekawy post!
OdpowiedzUsuńzapraszam do siebie w wolnej chwili :)
http://paulablogxx.blogspot.com/
Bardzo ciekawy post, a przede wszystkim oryginalny jak cały Twój blog :)
OdpowiedzUsuńpozdrawiam, ann--blog.blogspot.com
Pierwszy raz spotkałam się z takim postem! Jest zupełnie inny, taki wyjątkowy i prawdziwy:) Czekam na więcej postów, bo naprawdę świetnie piszesz kochana! ♥
OdpowiedzUsuńNOWY POST - Trochę o kodach. Zapraszam do obserwacji i komentowania, buziaczki:* Mój Blog - klik!
piękne to pierwsze zdjęcie ;)
OdpowiedzUsuńzapraszam
mój blog |KLIK|
Jestem w dobrych relacjach z Nikim i całkiem nieźle się znamy (Z pustką również), i chyba często spędzam czas w ich towarzystwie /Mikołaj
OdpowiedzUsuńDwie Perspektywy Blog [Klik]
Fajny posty :) śliczne zdjęcia! ouurselves.blogspot.com
OdpowiedzUsuńŚwietny tekst,bardzo wciągający i intrygujący,że nie da rady go ominąć i nie przeczytać :)
OdpowiedzUsuńZapraszam :D
Mój blog-KLIK!
Świetny i pełen wrażliwości wpis :)
OdpowiedzUsuńWow! Serio to mógłby by być cały mój komentarz "wow" Nigdy o tym nie myślałam w ten sposób. Jestem trochę introwertykiem, w sumie nie trochę tylko tak, jestem introwertykiem i czasem lubie tego nikogo. Tak po prostu. Miłego dnia! Obserwujemy?
OdpowiedzUsuńKomentarz u mnie = Komentarz u Ciebie
http://bieganiejestspoko.blogspot.com
Tekst zmusza do zastanowienia, a takie lubię najbardziej! A odpowiedź na Twoje pytanie zachowam dla siebie :)
OdpowiedzUsuńhttp://crybb-x.blogspot.com/2016/01/its-so-quiet-here-and-i-feel-so-cold.html
Świetnie to napisałaś.. :)
OdpowiedzUsuńhttp://treamicii.blogspot.com/2016/01/2-lata-blogowy-snap.html
Świetnie i kreatywnie napisane!
OdpowiedzUsuń~best-frieend.blogspot.com zapraszam do siebie, nowy post!~